Aanleiding voor het maken van deze website.

 

Erik van den Dungen is directeur van het Oorlogsmuseum Overloon. Hij is steeds op zoek naar het verhaal achter de stukken die deel uit maken van het museum. Een Mitchell (B-25) bommenwerper heeft daarbij zijn bijzondere aandacht. De Mitchell heeft dienst gedaan tijdens WOII voor de RAF en wel voor squadron 320 een squadron bemand met Nederlandse vliegeniers. Het was bekend dat de Mitchell diverse opdrachten langs de Maas uitgevoerd had niet al te ver van Overloon. Recent zijn de 'operational records' van het 320e squadron gedigitaliseerd en heeft Erik daar de beschikking over gekregen. Bij bestudering van de stukken las Erik dat de Mitchell van Overloon op 5 oktober op Angeren vloog en als enige van zes Mitchells zijn bommen afgeworpen had. Googelen op Angeren en oorlogsslachtoffers had al snel resultaat. Op de site van Sichting Oorlogsslachtoffers van Richard Schoutissen uit Deurne las hij dat bij het bombardement van Angeren twee inwoners uit Sint Anthonis omgekomen zijn. Voor een link naar deze site klik hier. Hij informeerde vervolgens bij Richard Schoutissen bij wie hij informatie over Tonny Goossens en Gonny Remmen op kon vragen. Schoutissen liet weten dat hij digitale kopien van de foto, het bidprentje en de persoonsbewijzen van Twan Goossens (1957) had ontvangen en voorzag hem van contactgegevens. Op 17 december 2017 stuurde Erik een e-mail naar Twan met de volgende inhoud:

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Overloon, 17 december 2017

Beste Twan,

Je email-adres kreeg ik van Richard Schoutissen nadat ik hem benaderde met het volgende. Wij zijn er eerder deze week achter gekomen dat Tonny Goossens en Gonny Remmen omgekomen zijn door een bom, afgeworpen door de B-25 Mitchell bommenwerper die in ons museum staat. Het is bizar dat dit boven water komt, en vanuit het museum zou ik graag de koppeling leggen tussen de vermeende heroïek van Nederlandse vliegers die 'tegen de Duitsers vechten' aan de ene kant, en de tragiek van het overlijden van burgers, en in dit geval van mensen uit onze eigen buurt, aan de andere kant.

 Ik zag een haarscherpe foto van Tonny en Gonny, en ook twee persoonsbewijzen, waarvan eentje vervalst, voor Tonny. 

 Naar aanleiding hiervan zou ik graag in contact komen met je. Eigenlijk voor twee dingen:

1. Zou het mogelijk zijn om de beide persoonsbewijzen als langdurige bruikleen in ons museum te mogen tentoonstellen?

2. En is er wat meer bekend over de reden waarom ze weggingen uit Oploo / Sint-Anthonis, en wanneer dat geweest moet zijn?

 Hoewel ik begrijp dat dit mailtje in zekere zin ook uit de lucht komt vallen, zou ik je reactie zeer op prijs stellen. We bereiden namelijk een expositie voor onder de titel 'Luchtalarm!' en deze geschiedenis past eigenlijk perfect daarin. Alvast bedankt!

 

Met vriendelijke groet,

 

 -------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 Op 22 december 2017 volgde een overleg. Erik gaf aan dat hij graag in contact zou komen met een persoon die Tonny en Gonny gekend heeft en kon vertellen wat zich in 1944 afgespeeld heeft. De jongste broer van Tonny, Kees (1929) wonende in Grave wilde hier graag aan meewerken. Er volgde een nieuwe afspraak op 28 december.

Op zoek naar informatie over wat er gebeurde in Angeren nam Twan contact op met de heemkundevereniging in Angeren. Geert Visser stuurde een verslag over alle slachtoffers die gevallen zijn in Angeren gedurende WOII en verwees door naar Ton van Bon en Lenie Pelkman. Lenie is na de oorlog geboren en is een zus van Paulientje Stevens en Lenie Stevens die op 28 september door een granaatinslag dodelijk getroffen werden en in het massagraf bijgezet zijn. Ton zijn vader zat bij het verzet en was na de oorlog betrokken bij het ontmantelen van niet ontplofte explosieven. Ton en Lenie houden zich binnen de heemkunde vereniging in het bijzonder bezig met de gevolgen van de oorlog. Ze hebben veel uitzoekwerk gedaan voor nabestaanden van gevallen militairen zowel geallieerde- als Duitse soldaten. Van circa 600 geallieerde soldaten en 600 Duitse soldaten wisten ze informatie te verzamelen en familie op te sporen  waardoor leed enigszins verzacht kon worden. Ze stuurde foto's toe van boerderij De Hemelse Boomgaard, de bominslagen en informatie over Louis Bernet een vliegenier van het 320e squadron. Ton en Lenie waren bereid om 28 december in Overloon aanwezig te zijn. het gezelschap wat elkaar ontmoette zag er als volgt uit: Kees Goossens (1929), Zijn zoon Eymert Goossens (1964), de echtgenote van Eymert, Julia Goossens-Chorus (1970), de zoon van Eymert en Julia, Bruno Goossens (2005), Ton van Bon, Lenie Stevens, Erik van den Dungen, Mathijs Goossens (1996) en de vader van Mathijs, Twan Goossens (1957).