11 maart 2019 11:55 uur

Geachte Hr. Goossens,

Ik kwam uw website tegen over Tonny Goossens die als gevolg van een bombardement is overleden op 5 oktober 1944. Ik was op zoek naar gegevens over een aanval op de 26e november 1944 op Angeren op verzoek van een derde. Dit verzoek was weer het gevolg van een presentatie die ik begin november vorig jaar heb gegeven over luchtaanvallen op Doornenburg en de omgeving.

Mijn aandacht werd vooral getrokken door het verhaal van het 320 squadron en het ene vliegtuig dat de bommen zou hebben laten vallen. Dit vertoonde verdacht veel overeenkomst met de aanvallen 3 dagen eerder op (o.a.) Doornenburg en Gendt. Ook daar was men lokaal van mening dat het 320 squadron de 'dader' was, echter onderzoekingen mijnerzijds hebben duidelijk gemaakt dat dit incorrect was.

In het geval van de aanvallen op Doornenburg en Gendt op 2 oktober 1944 betrof het 'slechts' 12 vliegtuigen van het 320 met daarbij 48 vliegtuigen van nog eens 5 andere squadrons: 60 vliegtuigen dus van 6 squadrons. Dat was voor de historische vereniging aldaar nieuw.

Wat de 5 oktober 1944 aanval betreft bij Angeren werd deze uitgevoerd in de ochtenduren door en totaal van 18 (!) vliegtuigen; 6 daarvan waren inderdaad van het Nederlandse 320 squadron maar de 12 andere vliegtuigen waren van een ander squadron. Van deze 18 vliegtuigen hebben volgens mijn gegevens 10 vliegtuigen hun bommen laten vallen (= 80 bommen van 500 lbs), 5 hebben niet gebombardeerd vanwege slecht zicht en 3 vliegtuigen hadden technische problemen waardoor ook zij de aanval niet uitvoerden.

Het geval wil dat hetzelfde doel ook op de 2e oktober 1944 is aangevallen, deze keer door 24 vliegtuigen van 2 squadrons (elk 12 vliegtuigen). Daar hoorde op die dag het 320 squadron niet bij.

Dit verklaard (redelijk) de vele inslagen in het gehele gebied alsmede de onderlinge verhouding en richting daarvan die zichtbaar zijn op de 15 maart 1945 luchtfoto die u heeft opgenomen op de site.

Ik ga er zonder meer van uit dat Tonny Goossens op de 5e oktober 1944 om het leven is gekomen conform uw info. De stelling dat het bewuste vliegtuig van het 320 squadron de bewuste bommen heeft laten vallen lijkt mij minder zeker.

Deze informatie uiteraard slechts ter uwer info. Voor de zekerheid meld ik erbij dat dit zeer zeker niet bedoeld is als kritiek. Mocht het zo overkomen dan bied ik u hierbij alvast mijn verontschuldigingen aan. Mijn doel is slechts correcte geschiedschrijving en het voorkomen van het (mogelijk) onjuist aanwijzen van 'daders'.

Met vriendelijke groeten,

ing. Hendrik Land

Loenen aan de Vecht

 

11 maart 2019 22:30 uur

Beste Hendrik,

Dank voor uw bericht.

De informatie op de website is afkomstig van Oorlogsmuseum Overloon. Zij
zoeken steeds naar informatie over de Mitchell die daar in het museum staat.

Ze hebben in 2017 de beschikking gekregen over digitale kopieën van de
logboeken van o.a. hun Mitchell. Daaruit konden ze afleiden dat hij 5
oktober boven Angeren gevlogen heeft en als enige bommen afgeworpen
heeft. Ze hebben vervolgens gegoogled op 5 oktober bombardement Angeren
en zagen de foto van de grafsteen van het massagraf op een website. Het
feit dat Tonny uit Sint Anthonis kwam trok hun aandacht omdat dit dorp
naast Overloon ligt. Via de eigenaar van de website kwamen ze bij mij,
de maker van de foto, terecht en hebben ze mij geïnformeerd.

Ik zal uw bericht doorsturen naar Erik van den Dungen directeur van het
museum. Mogelijk dat hij met u contact opneemt. Blijkbaar hebt u andere
informatie dan ze nu over beschikken. Ik verwacht dat hij daar
belangstelling voor heeft.

Vriendelijke groet,

Twan Goossens

 

11 maart 2019 22:53 uur

Twan,

 

Het één hoeft het ander niet uit te sluiten. 

Even uit mijn hoofd, uit de gegevens die ik heb blijkt dat;

  • er 1 (van de 6) Nederlands vliegtuig technische problemen had,
  • 4 van de 6 vliegtuigen van het 320 squadron vanwege beperkt zicht niet bombardeerden,
  • er dus 1 van de overige 12 vliegtuigen van het andere squadron vanwege zicht niet bombardeerde,
  • er 2 vliegtuigen van het andere squadron niet bombardeerden vanwege technische problemen,
  • de andere vliegtuigen (1 van het 6 vliegtuigen van het Nederlandse 320 squadron en 9 van het andere squadron) wel hun bommen hebben laten vallen.

 

In totaal spreken we die aanval dus over 10 vliegtuigen maal 8 bommen, dus 80, bommen die ze hebben laten vallen.

Dat andere squadron was op de 5e oktober 1944 het 180. Op de 2e oktober 1944 werd de aanval overigens uitgevoerd door 24 vliegtuigen van het 180 en 98 squadron.

 

M.vr.gr.,

Hendrik

 

12 maart 2019 06:58 uur

Geachte heer Land,

 

Van Twan Goossens ontving ik u onderstaand bericht. En ik begrijp daaruit dat wij uitgaan van een misvatting, namelijk dat alleen 320 Sq deelnam aan het bombardement op Angeren. Die misvatting, hoe pijnlijk, laten we graag varen voor betere inzichten. Mag ik u vragen iets meer te vertellen over het andere squadron dat aan de aanval deelnam?

Uw reactie stel ik, zeker in dit geval, bijzonder op prijs.

 

met vriendelijke groet,

mit freundlichen Grüssen,

kind regards,

 

Erik van den Dungen

directeur Oorlogsmuseum Overloon / Militracks

 

12 maart 2019 12:20 uur

Geachte Hr. van den Dungen,

Dank voor uw bericht. 

Uiteraard ken ik uw museum, alhoewel ik tot mijn schande moet bekennen er nog nooit geweest te zijn. Er zijn echter verzachtende omstandigheden. Om nu niet teveel af te dwalen ga ik daar later nog wel eens op in.

Dit verhaal kwam aan het rollen door een toevallige combinatie van zaken; zoals zoveel dingen door toevalligheden  aan het rollen komen 

Zoals u uit in mijn eerdere bericht kunt lezen ben ik bij toeval op een interessante situatie gestoten rondom Doornenburg en Gendt, die (o.a.) op 2 oktober 1944 aangevallen werden. Ook daar bleek men het 320 ‘verantwoordelijk te houden’ voor de aanvallen en (feitelijk) de daarbij gevallen gewonden en doden. Uit de mij bekende documenten bleek echter dat er ‘slechts’ 12 vliegtuigen van het 320 squadron betrokken waren bij deze aanval op (één van de) 4 doelen. In totaal deden er 60 (!) mee aan die gehele aanval, van 6 verschillende squadrons. Dat was nieuw voor de lokale historische kring, waardoor men mij heeft verzocht verder onderzoek te doen naar de algeheel situatie. Dat had weer tot gevolg dat ik meerdere bombardementen heb kunnen duiden. Die heb ik een openbare presentatie tijdens de jaarvergadering begin november vorig jaar toegelicht.

Uiteraard komen daar altijd weer nieuwe gegevens uit. Ook deze keer. Iemand die de presentatie had bezocht vroeg mij assistentie voor het uitwerken van een aanval op Angeren op 26 november 1944 waar familie van hem was omgekomen. Ook daar heb ik nieuwe gegevens van boven water kunnen halen. Deze aanval bleek door 2 Noorse jachtbommenwerp-squadrons te zijn uitgevoerd met Spitfires. Eén van de Noorse piloten is tijdens die aanval omgekomen. Deze aanval was (blijkbaar) gericht op een observatie post en een artillerie hoofdkwartier vlakbij een kerk in het dorpje Angeren.

Al zoekende stootte ik op de website van Dhr. Goossens met de inmiddels ook U bekende communicatie.

Uit de mij bekende gegevens blijkt dat de 5 oktober 1944 aanval een gecombineerde aanval is geweest van het 320 (dat wisten we al) met het 180 squadron. Dit zijn over het algemeen groepen van 6 vliegtuigen. In dit geval dus één groep van het 320, en 2 van het 180.

Uit de 320 logboeken (de ORB’s) op Goossens' site is al te halen dat er van de deelnemende vliegtuigen van het Nederlandse squadron 1 vliegtuig technische problemen had, er 4 niet gebombardeerd hebben vanwege slecht zicht en 1 de bommen wel heeft laten vallen: uw vliegtuig. Uit de gecombineerde groepslogboeken (de DAILY LOGS) van het 2nd TAF (second Tactical Air-Force) is te halen dat de aanval een gecombineerde was van het 320 en het 180. Volgens die logboeken dropten 10 vliegtuigen 80 bommen van 500 lbs om 09:25 uur van 10,000 tot 11,500 ft. In totaal 5 vliegtuigen (= 4 van het 320 en dus 1 van het 180) deden geen aanval vanwege het feit dat men het doel niet kon identificeren vanwege ‘slecht zicht’. Verder hadden 3 vliegtuigen (= 1 van het 320 en dus 2 van het 180) afgezien van de aanval vanwege technische storingen. Men meldt verder dat de resultaten hoofdzakelijk niet konden worden geobserveerd, men zag echter wel enige treffers in het doelgebied.

De squadron logboek van het 180 bevestigen deze lezing.

Daarbij dient onmiddellijk toegevoegd te worden dat de exacte locatie 3 dagen eerder (op 2 oktober 1944) al het doelwit was geweest van een gecombineerde aanval van 12 vliegtuigen van (opnieuw) het 180 en 12 vliegtuigen van het 98 squadron.

Het woord ‘doelwit’ wil niet zeggen dat dat ook geraakt werd. U ziet al aan de afwerphoogte dat men vanaf 3 tot 4 km hoogte de bommen ‘gericht’ afwerpt. Het duurt dan nog en kleine 30 seconden voordat ze de grond bereiken. Om de kans te vergroten het bedoelde doelwit te raken legt men groeps-gewijs (6 vliegtuigen in 2 rijen van 3 vliegtuigen die in een ‘V’-vorm naast elkaar vliegen, het achterste rijtje iets lager dan het voorste rijtje) daarom een ‘tapijtje’. De bommen verlaten met een voor-ingesteld interval de vliegtuigen. Vaak bepaald de groep ‘leader’ (het middelste vliegtuig in de voorste rij van 3) het moment, daarop laat de gehele groep van 6 de bommen vallen. Dat is ook op de luchtfoto’s goed zichtbaar, de resultaten zijn vaak 3 rijtjes kraters van een aantal (tot 16) bommen.

De luchtfoto van 15 maart 1945 geeft e.e.a. dan ook aan. Het doelwit (positie QE-779703 volgens de ORB's) lag dichter bij Angeren dan bij de boerderij waar de familie van de heer Goossens toevalligerwijs logeerde (zie marker in de luchtfoto). Aangezien de boerderij dus blijkbaar de 5e geraakt is (getuige de overlijdensakte), ga ik er van uit dat de bommen rond dat gebied dan ook op de 5e oktober 1944 gevallen zijn. De meeste andere concentraties zouden daarom al 3 dagen eerder (= de 2e) moeten zijn gevallen.

Uit de pijlen in de luchtfoto’s lijkt het mij dat er 4 clusters herkenbaar zijn die noordoostózuidwest lopen. Dit komt overeen met de algemene aanvlieg routes van de 2e oktober 1944 aanvallen: de middag-aanvallen op Doornenburg, Gendt en omgeving hadden diezelfde richting, de ochtend-aanval betrof Angeren en Huissen en zouden dus diezelfde aanvlieg richting gehad kunnen hebben. Dit zou weer kunnen bevestigen dat deze veroorzaakt zijn door (niet toevallig ook) 4 groepen (immers 4 x 6 = 24 vliegtuigen) die Angeren die ochtend (2 oktober) hebben aangevallen. Daarnaast zou je twee clusters noordwestózuidoost kunnen herkennen. Eentje verder noordwest van de boerderij en eentje bij de boerderij. Dat laatste groepje is minder uitgesproken qua richting, je zou er zelfs een oostówest lopende component in kunnen zien. Misschien is deze 'variatie' juist veroorzaakt door één van de twee groepen van het 180 squadron plus dat ene vliegtuig van het 320 dat zijn bommen heeft laten vallen waardoor de lijn(en) ietwat onduidelijk(er) is/zijn geworden.

<<Klik op het plaatje voor een vergroting>>

 

Mijn algehele conclusie is dus dat het zeker niet is uit te sluiten dat uw Mitchell van het 320 de bommen heeft laten vallen waardoor de boerderij is geraakt. Er zijn die dag tijdens diezelfde aanval echter door nog 9 vliegtuigen bommen gedropt op die locatie. De kans is dan 1 op 10 dat de 320 Mitchell de bewuste bommen heeft laten vallen.

Mogelijk zijn er nog meer gegevens beschikbaar die e.e.a. verder kunnen verduidelijken c.q. zelfs kunnen bevestigen. Daar zullen we dan enig verder onderzoek op los moeten laten. Dit is in ieder geval hetgeen ik reeds uit mijn gegevens in combinatie met eerdere resultaten van mijn onderzoek in die omgeving kan halen.

Hoogachtend,

ing. Hendrik Land

Loenen aan de Vecht

 

15 maart 2019 16:52 uur

Heren van den Dungen en Goossens,

Zoals toegezegd, hierbij enige documenten die de aanval van het 320 op Angeren in een bredere context plaatsen.

Ten eerste ga ik even terug naar de 2e oktober 1944. Ook toen werd dezelfde locatie (QE-779703) aangevallen. Het 320 zou die middag (net na 17:00 uur) pas aan de beurt komen en een locatie bij de (lokaal bekende) Sterreschans aanvallen. Dit alles had tot doel Duitse tegenaanvallen in de geallieerde flanken te voorkomen of zoveel mogelijk neer te slaan. Deze Duitse aanvallen schijnen op de 1e oktober in de ochtend gestart te zijn: het verzoek was alles in de strijd te werpen om die aanvallen zoveel als mogelijk was te ontregelen.

Voor de goede orde ga ik uit van het feit dat een aantal basis-begrippen bekend zijn, zoals Squadron, Wing en 2nd TAF.

 

DE LOCATIE

Het aangegeven kaartvierkant is de locatie die het doel van de aanval was. De door mij eerder aangegeven locatie is minder correct: die was gebaseerd op precieze berekeningen zonder kaartfouten. De in bovenstaande kaart aangegeven locatie (kaart-vierkant) is, alhoewel dat paradoxaal klinkt, nauwkeuriger. De gebruikte kaart is er één uit WO-II (1944 - kaart 06-NW - Arnhem). De kaartfouten vallen dan immers tegen elkaar weg: op zo’n kaart is het doelwit bepaald, en diezelfde kaart met diezelfde fouten wordt weer gebruikt om het bombardement uit te voeren. 

 

DE 2 OKTOBER 1944 AANVAL

 

Uit de 'DAILY LOGS' van het 2nd TAF komt bovenstaande notitie. Het is een PRE-ARRANGED SUPPORT aanval vanaf vliegbases in het Verenigd Koninkrijk. De notatie PRE-ARRANGED SUPPORT houdt in dat deze aanvallen minstens een dag van tevoren werden ingeplanned. Deze werd uitgevoerd door 24 Mitchells van het 180 en 98 squadron (12 van elk squadron). Beide squadrons waren onderdeel van de 139 Wing. De vliegtuigen stegen toen op om ongeveer 09:59 en landden weer om 13:36. Het doel was 'vijandelijke concentraties zuid-oost van Arnhem’. De 184 bommen van 500 lbs (= pond) werden toen gedropt vanaf 11,500 tot 12,000 ft (= bijna 4 km hoogte). De ontstekingsvertraging was 0,025 seconden (= detonatie dus vrijwel direct na inslag). Resultaten waren moeilijk zichtbaar vanwege een 'wolkenveld(je)'.

 

DE 5 OKTOBER 1944 AANVAL

 

Dit is de bewuste aanval op dezelfde locatie waar het 320 squadron bij betrokken is geweest.

 

Uit deze notitie, opnieuw uit de DAILY LOGS van het 2nd TAF, blijkt dat dit een ARMY SUPPORT aanval was. Deze keer (opnieuw) door 12 vliegtuigen van het 180 squadron, maar nu vergezeld door 6 vliegtuigen van het 320 squadron. Beide squadrons waren onderdeel van de 139 Wing. Deze aanval werd ietwat vroeger uitgevoerd (vertrek ongeveer 07:28, terugkomst om 11:20) op dezelfde locatie als de 2 oktober 1944 aanval. In dit geval lieten 10 vliegtuigen (waaronder dus de ene Nederlandse MITCHELL van het 320 die zijn bommen heeft laten vallen) om 09:25 vanaf 10,000 tot 11,500 ft in totaal 80 bommen van 500 lbs vallen. Zoals we al wisten hebben 5 vliegtuigen (waaronder 4 van het 320 squadron) hun bommen niet laten vallen wegens beperkt zicht waardoor ze dus het doel niet precies konden identificeren. In totaal 3 vliegtuigen (waarvan 1 van het 320) hadden technische problemen. Men voegt toe dat de resultaten hoofdzakelijk niet konden worden geobserveerd, maar dan men toch een aantal treffers meende waar te nemen in het 'doelgebied'.

 

Gebaseerd op de combinatie van feiten vermoed ik dat:

  • de vliegtuigen sowieso in eigen squadron groepen vlogen (= dus 2 groepen van 6 vliegtuigen van het 180 en 1 van 6 vliegtuigen van het 320);
  • de vliegtuigen sowieso op eigen initiatief en 'op zicht' hun bommen lieten vallen en het dus niet op afroep tegelijk met de leader van elke groep werd gedaan.

 

Alhoewel je dat niet met zekerheid kunt vaststellen zou je kunnen concluderen dat de Nederlanders van het 320 squadron voorzichtiger waren dan de vliegers van het 180 squadron. Dit is een gevaarlijke conclusie omdat er heel goed net even andere omstandigheden geweest kunnen zijn tijdens de bewuste bomb-runs van de 3 separate groepen waardoor het verschil (4 van de 5 vliegtuigen van het 320 squadron niet i.p.v. 1 van de 10 vliegtuigen van het 180 squadron niet) ontstaan zou kunnen zijn. Hoe dan ook was het zicht niet echt goed, getuige de non-observatie van de resultaten in het algemeen.

Ik neem aan jullie hiermee van dienst te zijn.

M.vr.gr.,

Hendrik Land

 

PS: Er zijn meer documenten waaronder de logboeken (= ORB's) van het 180 en 98 squadron die het e.e.a. aangeven. Ook die heb ik voor een groot gedeelte.

 

15 maart 2019 17:06

Geachte heer Land,

Beste Twan,

 

Goed dat deze informatie nu op tafel ligt. De conclusie dat toestel L van 320 Sq direct verantwoordelijk is voor het tragische lot van de mensen in de Hemelsche Boogaard is terecht te kwalificeren als ‘mogelijk, maar te kort door de bocht om als zekerheid aan te nemen’. Ik betreur richting jou, Twan, dat die indruk door mij is gewekt. De harde koppeling tussen de Mitchell en Tonny Goossens is niet met zekerheid vast te stellen.

De vraag is overigens of dat aan de essentie van de gebeurtenis zoveel afdoet. Het historisch perspectief verandert niet wezenlijk, al is dat een subjectieve kwestie. Ik ben geneigd om te zeggen dat het lot van Tonny en Gonnie onverminderd gekoppeld is aan de missie die deze Mitchell maakte.

Wat overigens ook niets afdoet aan uw conclusie waar het gaat om de feiten, heer Land. Het is goed dat dit nu zo helder is.

 

met vriendelijke groet,

mit freundlichen Grüssen,

kind regards,

 

Erik van den Dungen

directeur Oorlogsmuseum Overloon / Militracks

tel.: + 31 6 1095 3009

 

15 maart 2019 22:57 uur

Beste Hendrik, beste Erik,

 

Feit is dat de toedracht van het tragisch overlijden van Tonny en Gonny nu heel veel duidelijker geworden is.

Tonny en Gonny sloegen in augustus 44 op de vlucht.

Pas in het voorjaar van 45 lukte het de oudste broer van Tonny om op onderzoek uit te gaan.

Uiteindelijk kwam hij uit in Angeren bij het massagraf waar hij vernam dat Tonny en Gonny door een noodlottig ongeval omgekomen waren.

Mijn vader, een jongere broer van Tonny, vertelde mij toen ik een klein manneke was dat Tonny en Gonny met een groep vluchtelingen langs een weg liepen toen er gevaar vanuit de lucht dreigde. Ze besloten daarom een boerderij in de vluchten. Echter iets later zouden er ook  Duitse militairen de boerderij ingevlucht zijn. Dat zou gezien zijn door een van de overkomende vliegtuigen die vervolgens een bom op de boerderij gooiden.

Achteraf moeten we concluderen dat deze versie tamelijk ver van de waarheid lag. Blijkbaar was het in 45 lastig om juiste informatie te vergaren en het doorvertellen van het verhaal zal er ook geen goed aan gedaan hebben.

Nadat Erik contact met mij opgenomen had is de context van wat er gebeurd is vele malen duidelijker geworden. Dat wordt door mij en mijn familie bijzonder gewaardeerd. Het bericht van Hendrik zien we als een waardevolle aanvulling.

Daarom jullie beiden veel dank!

 

Groeten,

Twan Goossens

 

16 maart 2019 10:53 uur

Heren,

Wat betreft het verhaal dat Duitsers de boerderij ingevlucht zijn, de vliegers dat gezien hebben en dat ze vervolgens de boerderij gebombardeerd hebben is een veel voorkomend fenomeen. De vliegers hebben geen idee wat er op de grond aan de hand was, buiten dat ze een doel hadden met een redenatie erbij waarom dat het doel is. De bevolking op de grond had vervolgens ook geen idee wat die gasten daarboven nu aan het doen waren. De mis-match die daardoor ontstaat is gigantisch. 

Het verhaal zelf is veel voorkomend. 

Bij mij in mijn achtertuin zijn ook bombardementen geweest op de Loenerslootse brug; ik heb daarbij nog een 1000 ponder blindganger opgespoord die 150 meter achter mijn tuin in de weilanden 4.5 meter onder de oppervlakte lag - inmiddels is hij vernietigd. Bij één van die bombardementen is een boerderij geraakt waarbij 2 bewoners omgekomen zijn. Één van de lokale anekdotes is dat de boerderij het doelwit was omdat daar óf Duits gezinde mensen woonden óf dat er bij een brug zuidelijker op diezelfde locatie ten opzichte van die brug een Duitse opslagplaats lag. Uit de logboeken is te halen dat de brug het doel was en men vertelt dat er geen 'direct hits' waren. Als de boerderij het doel was geweest zou dat uiteraard als ‘direct hit’ gemeld zijn.

Dat waren overigens 'precisie bombardementen' door duikbommenwerpers. Daarbij is de nauwkeurigheid dat 50% van de bommen binnen ongeveer 140 meter van het doelwit terecht kwamen; de rest daarbuiten - kun je nagaan. Met deze middelzware bommenwerpers van 4 km hoog (alhoewel ze speciale richt apparatuur hadden) hoef ik niet uit te leggen dat je niet eens meer over grote 'nauwkeurigheid' kunt spreken. Laat staan dat de vliegers mensen een boerderij binnen zien vluchten, herkennen dat dat Duitsers zijn en dan de boerderij te pakken nemen.

Hendrik

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Mei 2020.

Ton Remmen neemt telefonisch contact met me op. Gonny Remmen was een tante van hem. Ton is geboren op 13 februari 1945 nu ruim 75 jaar geleden. Voor Ton aanleiding om nog eens op zoek te gaan naar de geschiedenis van toen. Daarbij kwam hij op deze website met het telefoontje als gevolg. Na een onderhoudend gesprek spraken we af dat Ton zijn 'verhaal' naar mij zou toesturen. Een afschrift tref je hieronder aan.

 

Onderwerp: Tonny Goossens

Datum: Mon, 11 May 2020 20:42:57 +0200

 

Geachte Heer Goossens/Beste Twan,
 
na ons telefoongesprek van afgelopen vrijdag heb ik mij de laatste dagen verdiept in een stukje historie 1944-1945 en mijn persoonlijke relatie met Tonny Goossens.
 
Met veel bewondering voor de gedetailleerdheid heb ik de informatie op de site “Tony Goossens, geb. 13 augustus 1917 “bestudeerd. Blijkbaar ben jij de geestelijke vader van dit mooie document.
Verder heb ik het boek “1940-1944 Oorlog en Bevrijding in Oploo c.a.” uit 1969 van de hand van de mij nog zeer bekende M. Goossens en J. van Goch doorgewerkt.
 
In 1984 ben ik samen met mijn ouders en mijn vrouw bij een herdenking in Angeren geweest. Omdat directe familie van ons in Huissen woont heb ik het herdenkingsmonument sindsdien enkele malen bezocht.
 
Dan mijn verhaal:
 
Tussen alle oorlogsellende in 1944-1945 ben ik op 13 februari 1945 in St. Tunnis geboren. In het klooster aan de Brink, omringd door tenminste 10 nonnen en met veel kanongeweld van het geschut van de geällieerden die Kleef en het Reichswald beschoten en van Duits afweergeschut die probeerden de vliegtuigen neer te halen die juist die nacht op weg waren naar Dresden voor het historische bombardement van die stad op 13 februari 1945.
Mijn ouders zijn ergens in augustus/september 1944, samen met mijn oudere broertje Jacques (1943), vanuit Venray dat in de frontlinie was komen te liggen geëvacueerd naar St. Anthonis en hadden onderdak gevonden bij mijn grootouders aan de Breestraat 38 en 39.  
 
Over de eerste fase van mijn leven hebben mijn ouders eigenlijk nooit veel gesproken.
Ik denk dat het op mijn leeftijd niet meer verstandig is mij er nog zeer in te verdiepen wat er met mij begin 1945 is gebeurd.
Ik ben dankbaar voor 75 jaar prachtig leven in goede gezondheid en veel persoonlijk geluk en welvaart, zowel in studie/beroep als prive.
 
Twee zaken  intrigeren mij wel:
 
1) Op 13 februari 1945, de dag van mijn geboorte, ben ik gedoopt in de kerk te St. Anthonis met als eerste voornaam Petrus. Vernoemd, zoals dat in die tijd gebruikelijk was voor de als 2e in een gezin geboren zoon, naar de vader van mijn Moeder. Omdat mijn grootouders van moeders kant uiteraard niet bij de doop aanwezig konden zijn werden mijn Oom Jan ( de oudste broer van mijn vader) en zijn vrouw (Tante Dora) mijn peetouders. Vandaar mijn doopnamen Petrus, Johannes, Theodorus en zoals standaard werd Maria toegevoegd. De pastoor die mij gedoopt heeft, de legendarische priester-dichter van Delft, sprak de woorden die ik vaak van mijn Moeder heb moeten horen: “Gij zijt Petrus, de hoeksteen waarop de vreugde van Uw ouders gebouwd zal worden”. Daar kon ik het mee doen.
Ergens in het voorjaar van 1945, na de bevrijding, moet het trieste bericht van het overlijden in oktober 1944 van Gonny Remmen en Tonny Goossens in St. Tunnis zijn gekomen. Dus vele maanden later en na mijn geboorte in februari. Blijkbaar vond men het een ereschuld om de na 5 oktober 1944 eerstgeboren jongen en meisje in de familie te vernoemen naar de overleden Tonny en Gonny. Die jongen ben ik dus, mijn nicht Gonny die in oktober 1945 is geboren is het meisje.
Mijn roepnaam werd veranderd van Pieter in Tonny en bij de Burgerlijke Stand van de gemeente Oploo, St. Anthonis en Ledeacker is, ongetwijfeld op voorspraak en medeweten van Burgemeester Goossens, de voornaam Antonius officieel toegevoegd.
Ik zou graag zien te achterhalen wanneer en hoe dit precies tot stand is gekomen.
Bijgaand een aantal documenten die bovenstaande verhelderen.
 
 
 

2) in hetgeen ik van mijn ouders geërfd had zat een brief van 16 november 1944 van een Engelse mevrouw Sunnie Blundell.

 

Haar man was een Engelse officier die enige tijd ingekwartierd was bij mijn grootouders aan de Breestraat, maar die ongetwijfeld later verder is getrokken met zijn legeronderdeel.
Verdere details ken ik niet, alleen heb ik van mijn moeder gehoord dat mijn ongetrouwde Tante Willy zeer gecharmeerd was van deze (blijkbaar keurig getrouwde) man.
Ik heb op Google Earth gekeken en gezien dat het adres en huis 42 Beaumont Street Oadby, Leicester nog steeds bestaan.
Maar wie is toch die Mevrouw Blundell die zo vriendelijk in november 1944 aan mijn Moeder schreef: “Please accept this little gift for him/her, a wish with my prayers that she/he will come into a world where there is peace once more” en verder “I miss my husband terribly but it is very comforting to know that he is in your house and thank you very much for the hospitality you have shown him. I am deeply grateful”. Ontroerende woorden, ook na 75 jaar nog.
Wellicht kun jij aangeven waar te achterhalen zou kunnen zijn wat er na november 1944 met de militair Blundell is gebeurd. Ik denk dat het nog steeds goed zou zijn om nu op mijn beurt zijn nabestaanden te bedanken.
 
Ik stuur als bijlage uit de spullen die ik bijna 30 jaar geleden heb meekregen na het overlijden van Tante Willy Remmen een lijst met namen van de familie van Erp waarop ook Tante Louise staat (ik heb van die hele tak veel gegevens en alle bidprentjes)

 

en verder enkele foto’s waarop Tonny Goossens herkenbaar is (sommige samen met mijn ouders). Als je ze al niet hebt misschien een waardevolle aanvulling.  

 

Graag zie ik een reactie tegemoet.  Alvast bedankt. Belangrijker is: Blijf samen met je familieleden en verdere omgeving gezond in deze Coronacrisis-tijd.

 

met vriendelijke groet,

 

Ton Remmen

Waalre