Het Dorp Deurne

Het dorp is een lied van Wim Sonneveld. De tekst is geschreven in 1965 door Friso Wiegersma (onder het pseudoniem Hugo Verhage), de partner van Sonneveld, op de muziek van La montagne van Jean Ferrat. Sonneveld zingt emotioneel over "zijn dorp" bij het weerzien van het door de vooruitgang gehavende Deurne. De bekende regel uit het lied, En langs het tuinpad van mijn vader, verwijst naar het pad naast het ouderlijk huis van Wiegersma, het tegenwoordige museum De Wieger aan de Oude Liesselseweg 29 in Deurne.

 

Het Dorp (tekst)
Thuis heb ik nog een ansichtkaart
Waarop een kerk, een kar met paard
Een slagerij J. van der Ven
Een kroeg, een juffrouw op de fiets
Het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets
Maar het is waar ik geboren ben
Dit dorp, ik weet nog hoe het was
De boerenkind'ren in de klas
Een kar die ratelt op de keien
Het raadhuis met een pomp ervoor
Een zandweg tussen koren door
Het vee, de boerderijen

En langs het tuinpad van mijn vader
Zag ik de hoge bomen staan
Ik was een kind en wist niet beter
Dan dat 't nooit voorbij zou gaan

Wat leefden ze eenvoudig toen
In simp'le huizen tussen groen
Met boerenbloemen en een heg
Maar blijkbaar leefden ze verkeerd
Het dorp is gemoderniseerd
En nou zijn ze op de goeie weg
Want ziet, hoe rijk het leven is
Ze zien de televisiequiz
En wonen in betonnen dozen
Met flink veel glas, dan kun je zien
Hoe of het bankstel staat bij Mien
En d'r dressoir met plastic rozen

En langs het tuinpad van mijn vader
Zag ik de hoge bomen staan
Ik was een kind en wist niet beter
Dan dat 't nooit voorbij zou gaan

De dorpsjeugd klit wat bij elkaar
In minirok en beatle-haar
En joelt wat mee met beat-muziek
Ik weet wel het is hun goeie recht
De nieuwe tijd, net wat u zegt
Maar het maakt me wat melancholiek
Ik heb hun vaders nog gekend
Ze kochten zoethout voor een cent
Ik zag hun moeders touwtje springen
Dat dorp van toen, het is voorbij
Dit is al wat er bleef voor mij
Een ansicht en herinneringen

Toen ik langs het tuinpad van mijn vader
De hoge bomen nog zag staan
Ik was een kind, hoe kon ik weten
Dat dat voorgoed voorbij zou gaan

  • Commentaar: het refrein wijkt af in de laatste strofe

Bron: http://www.deurnewiki.nl/wiki/index.php?title=Het_Dorp 

 

"een juffrouw op de fiets, Het zegt u waarschijnlijk niets"

 

Dat zou zomaar eens een tante van Tonny Goossens geweest kunnen zijn. De vader van Tonny had twee ongetrouwde zussen de "dames Goossens" Tante Miet (1889-1980) en Tante Nelia (Neeltje) (1883-1975).

Tante Miet staat op de foto boven aan deze pagina tweede van links. Tante Nelia staat uiterst recht met Leo op haar arm.

 

Maar ook zijn moeder met als meisjes naam Van de Mortel had drie ongetrouwde zussen. Dus die kunnen het ook geweest zijn. En dat is zelfs waarschijnlijker want ze woonde kort in de buurt van slagerij J. van der Ven in de Schoolstraat. Tante Maria (1891-1977), Tante Truus (1897-1989) en tante Anna (1895-1984). Tante Maria was de meest strante van het stel en ging veel op pad met haar fiets. 

Tante Anna was later vaak in Sint Anthonis om haar zus met het huishouden te helpen. Tante Anna was medio augustus 1944 ook in de woning aan de Breestraat te Sint Anthonis aanwezig toen de Duitsers binnen vielen om Jan Mathias, burgemeester van Sint Anthonis, op te pakken.

 

Dorpspomp aan de schoolstraat, later Oude Martinetstraat in Deurne. In het huis rechts achter de pomp nr. 11 woonden de drie dames van de Mortel samen met hun ongetrouwde broer Martinus Antonius van de Mortel (1889-1970).

In dezelfde straat lag slagerij J. van der Ven die in het lied van Sonneveld bezongen wordt.

In de fotocollage op het youtube filmpje zit een foto van het huis aan de Schoolstraat. Tegenwoordig Oude Martinet 11. Op 10 maart 1885 verkocht de gemeente de armenwoningen die daar stonden met bijbehorende grond voor 890 gulden aan de Opa van Tonny bierbrouwer Henricus Jacobus van de Mortel (1852-1927). Hij liet de huizen slopen en bouwde in 1886 het nog bestaande huis. In 1895 werd er een bijgebouw geplaatst. Op 14 december 1928 kregen de kinderen Van de Mortel een bouwvergunning om in de schoolstraat hun bestaande woning te verbouwen tot een dubbel woonhuis. Op 8 april 1976 verkochten de dames Van de Mortel de woning aan de gemeente. Bron.